Half de jaren 80 kwamen er meer en meer van onze vrienden op het idee om een motor te kopen. Meestal ging het om aftandse wrakken die al door andere simpele zielen waren mishandeld.
We waren er echter dolblij mee en maakten er heel Retie en omstreken onveilig mee.
We hadden een klein café dat alleen ’s zondags geopend was en spraken er af om samen zomaar wat asfalt te vernielen of af en toe een motortreffen te rijden..
Meestal kreeg je daar dan een beker omdat we toch al met enkelen waren of omdat we van verre kwamen, de drie wijzen “on wheels” als het ware.
We moesten dan elke keer een naam verzinnen om die beker in ontvangst te kunnen nemen.
Namen zoals MC Cactus, naar de naam van ons café, en andere vrij onzinnige verzinsels doken op.
We waren jong maar enthousiast en hadden er zelfs een hele avond voor over om een beker, die we hadden ontmanteld om hem achter onze vetfrak te krijgen, terug in elkaar te knutselen, nu ja ’t is nooit meer dezelfde geworden.
Het idee ontstond al snel om een echte club op te richten ons imago waardig, we waren toch al echte venten!
De naam is er na lang zoeken uiteindelijk gekomen, in 1987 werd Heracles MC opgericht, de naam gekozen door het lief van onze voorzitter die zelf Griekse roots heeft.
Nu nog “colours” dachten we al in echt Engels en we geven er een lap op. We kochten allemaal een zwarte vest en plakten er in grote stijl een motor op , onze naam erboven en Retie eronder, voila klaar. We waren overal en ons kempens bloed waardig meestal goed zat, we lieten een blijvende indruk na op elke motorfuif en treffen en maakten al snel veel vrienden.
Intussen hadden we onze vaste stek gevonden in één van de betere cafés in ‘t dorp en kregen regelmatig bezoek van andere clubs.
Eerst moet het begonnen zijn met een simpel fuifken om ook eens iets te doen in en voor de motorwereld, algauw werd dit een jaarlijks gebeuren.
Grote feesten zijn er gehouden maar toch bleven we altijd ’s nachts alleen achter en vonden dat het nog niet genoeg was geweest.
Daar kwam al snel verandering in toen we in 1992 ons eerste Zomertreffen in elkaar boksten, ’t was weer simpel maar goed, dit moesten we blijven doen maar dan nog beter.
We gingen ook meer en meer in de winter rijden, waren al eens een paar keren afgevroren op het Elephantentreffen in Duitsland, dit moesten we ook gaan doen, al was’t maar om ons te amuseren, aan geld verdienen werd nooit gedacht.
’t Kwam daarom ook niet als een verrassing toen we fijn ons broek scheurden aan ons eerste Wintertreffen in 1994, wat zou het, we hadden ons ongelofelijk geamuseerd en dit mochten we nooit meer overslaan.
Enkele jaren bleven we zo verder doen, de treffens werden groter en beter maar we werden ook ouder en stilaan werd het moeilijker om ons aan de toog van ’t café tussen de oprukkende jeugd te handhaven.
Het aanbod van de Retiese kasteelheer om op zijn eigendom, van een oud krot, onze eigen stek te maken werd dan ook gretig aangenomen, hamer en beitel werd ter hand genomen en begin 1996, na een half jaar lang zwoegen en ploeteren, gingen de deuren van ons eigen clubhuis open, een tevreden gevoel overviel ons, we waren eindelijk thuis!
We stapten af van onze oude kleuren, iedere member vertoonde zich voortaan in de nieuwe colours van de club, zelf vervaardigd en gespoten op leder materiaal
Niks stond ons nog in de weg om verder te bouwen aan onze club, dit ging niet onopgemerkt voorbij en al snel boden zich meer en meer jonge mensen aan, de club werd groter.
Intussen zijn we nog altijd elk weekend open op zaterdag en zondag en regelmatig worden er nog van die fantastische feesten georganiseerd.
Jaarlijks hebben wij onze vaste dagen:
Het jaar begint het 3e weekend van januari met het Wintertreffen.
Op Paaszondag is er een Rock Top 100 in het clubhuis.
Het eerste weekend van juni houden we ons Zomertreffen op Reties sappigste weien.
We beginnen het voorjaar en het najaar met een optreden.
En er is en blijft plaats voor andere feestelijkheden, elke reden is goed om te feesten bij Heracles MC Retie!
We hebben in al die jaren een kleine honderd bands zien optreden, op de treffens zowel als op ons eigen podium in het clubhuis en hebben vrienden voor het leven gemaakt in clubs in België en het buitenland.
Wat eens begonnen is als een hersenspinsel van een aantal jonge gasten is uitgegroeid tot een stevige organisatie met een groot ledenbestand en eens zoveel aanhangers, helpers en sympathisanten.
Nu staan wij er nog als club; er zijn mensen gekomen met nieuwe en goede ideeën , zij die zich niet meer konden vinden zijn gegaan maar steeds vrienden gebleven.
As years go by, still, we’ll never grow old!